#dag 25-30 - Beautiful Ella

We hadden besloten dat we graag de bergen in wilden en het liefst naar Ella waar we ook in 2003 waren. Tot nu toe nog weinig hetzelfde gedaan eigenlijk. Van onze guesthouse eigenaresse begrepen dat wanneer we om 0630 met de bus van het busstation zouden vertrekken het nog redelijk te doen was. Nou dan dus maar eens voor de verandering een wekker zetten.... Met de tuktuk naar het busstation waar de de bus naar Montagarala al klaar stond, mazzel dat we er al waren want om 0615 vertrok ie al. Eigenlijk zagen we een ietsiepietsie tegen deze reisdag op omdat we 2 keer moesten overstappen en niet in een slowbus wilden belanden. Het ging allemaal reuzesoepel, broodjes smeren in de bus, klein tukkie doen, rara ik zie wat jij niet ziet en de eerste 2 uur zaten er al op. Overstappen en hup naar het volgende uur, het leek warempel op een geplande aansluiting. In Wellawaya gingen we verder met de laatste bus voor het resterende stukje naar Ella. In een mooie oude bus, de lelijkste tot nu toe volgens Aniek, vervolgden we onze weg over een mooie route door de bergen. Voor ons ook een beetje op zoek naar herkenning van ons bezoek in 2003. Een stuk meer guesthouses en hotels waren er bijgebouwd en het schijnt dat er zelfs elke maand wel iets nieuws opengaat. Wat ons betreft mag het allemaal wel iets minder maar moet ook wel toegeven dat die 2e cappuccino stiekem ook wel heel lekker smaakte in een schattig Italiaans barretje die er inmiddels dus ook verschenen was. Ons guesthouse lag prachtig op een heuvel maar helaas werd er pal voor de deur gebouwd aan een enorm 3 sterren hotel. De eigenaresse verontschuldigde zich gelijk met: 'my view go' wijzend op het gebouw. Ook de buurman van het naastgelegen guesthouse vertelde dat ze met een aantal guesthouses samen nog een soort van geprotesteerd hadden maar zoals ook hier is het lastig strijden tegen commerciële projecten. Inderdaad jammer dat we Ella's Rock niet meer konden zien maar het uitzicht ertussen was nog steeds mooi. Daarbij gunden wij de lieve dame, die ondertussen alweer naar boven kwam met een versgezet potje thee en smakelijke biscuits, ook juist de business. Vanaf onze kamer keken we naar de huisjes achter ons waar het dagelijkse leven zich afspeelde. Kleine huisjes met rondom een keurig aangeveegde tuin, waar we dagelijks een oude man hurkend op z'n knieën netjes z'n tanden zagen poetsen of moeders druk in de weer met het doen van de handwas. De kindjes waren al snel bevriend met de 2 meisjes van het huis en speelden met hen en de buurtkindjes op het hellende weggetje of waren ergens samen in het huis, netjes eerst de schoenen uit, aan het spelen. Of ze kwamen rennend aan om te vertellen dat ze een slang hadden gezien en speelden weer gezellig verder. Alles went.... Geweldig om in de bergen te zijn, naast dat het een stukje koeler was met nog steeds prachtig weer, was het ook een perfecte omgeving om op pad te gaan. We liepen door de theeplantages naar Little Adams Peak vanwaar we een fenomenaal uitzicht op Ella's Rock en de omgeving hadden. Een leuke wandeling maar niet leuk genoeg volgens de kinderen want het klimmen was nauwelijks met handen en voeten waar ze zoveel van hadden genoten in Sigiriya en Mihintale, maar wel mooi hoor!

De andere dag de spoorlijn gevolgd om de kleine Rawana Waterfall te bezoeken. Best raar om zo langs het spoor te lopen maar ook wel weer geweldig stoer. Op een gegeven moment hoorden we de trein al aankomen en zorgden we dat we goed aan de kant stonden. Luid toeterend passeerde de trein met vooral veel mensen die in en op de footboards stonden. Taferelen zoals in India waar we gewoon passagiers op het dak zagen zijn we hier nog niet tegengekomen. Wel weer apen die langs het spoor lekker zaten te luizenpluizen en een hapje wegpeuzelden en die ene aap die toch iets te geïnteresseerd achter Aniek aanliep met een steentje laten schrikken. Sindsdien loopt Berend met een steen op zak zodat hij samen met papa met de apen kan vechten wanneer ze naar zus komen. Vlak na de spoorbrug lag iets lager een huisje vanwaar je naar de (droge!) waterval kon lopen, hetzelfde huisje waar wij in 2003 ook langsliepen en ons een geamuseerd praatje en kiekje met de kleine baby herinnerden. Wederom gezellig gekletst en de familie duidelijk gemaakt dat wij nog een foto van een eerdere reis hebben en deze zullen toesturen wanneer we weer thuis zijn. Na de waterval nog een mooi stuk verder gelopen en tot groot genoegen van ons allemaal wat meer langs smalle paadjes waar toch echt af en toe steun van de handen nodig was. Boven aangekomen hadden we een prachtig uitzicht over Ella en konden we ook de toppen van Little Adams Peak weer zien. Traditioneel ons kleedje uitgelegd en met creamcrackers (soort overlevingsvoer of altijd beschikbare snack), paprika, wortels en een drankje een heuse lunch genuttigd, wat was het gezellig. Met groot gemak de hele weg weer terug gelopen naar Ella. Prachtdag! Ook een dagje de trein naar Badulla genomen, leuk want het lijkt wel of dit deel nauwelijks wordt afgelegd door de toerist, want bij het uitstappen bleek maar 1 buitenlands gezin (Nederlanders!) te zijn meegereisd. Wat een mooie uitzichten en mooie mensen in de trein. Natuurlijk net als de lokalen gewoon bij de open deur zitten en natuurlijk keihard meegillen bij een van de vele tunnels. Badulla is 1 van de oudste steden van Sri Lanka en is nog steeds de transport gateway naar het oosten. Ook hier zo duidelijk dat we ons redelijk buiten de gebaande paden begaven, hoe leuk. We bezochten de Muthiyagana tempel waar vlakbij de ingang een vastgeketende olifant stond die bij festivals rond schijnt te mogen paraderen, wat een sneu gezicht. De goedlachse vrouw die Berend vol trots in de richting van de olifant wilde sturen dan ook maar een beetje genegeerd. In de tempel was een monnik die een groot aantal kinderen toesprak (preekte?!) terwijl andere bezoekers weer hun kaarsjes aanstaken. Aan de rand van de tempel waren kinderen aan het rollen en glijden van de grasheuvel en hadden reuzepret en onze kinderen zaten er al snel tussen en hadden dolle pret. Ach alle kleren waren toch al vies... Met de bus weer terug naar Ella en de meest vreselijke busreis ervaren. We zijn gewend aan de andere manier van rijden waarbij de weg continue door zoveel mogelijk weggebruikers tegelijk wordt gebruikt zonder echt rekening te houden met de strepen, er ingehaald wordt op voor ons onbegrijpelijke plaatsen, dat een en ander best rammelt en dat snelheidslimieten er zijn om te worden overtreden....maar deze busrit was toch wel te bizar. De slingerende weg ging door de bergen en waar wij juist zouden remmen bedacht deze chauffeur dat gas geven efficiënter was. De bus ging van links weer terug naar rechts en ook al weten we dat het niet waar is voelde het alsof we af en toe op een kant van de wielen reden. Berend, hoe kan het ook anders, was heerlijk in slaap gevallen en Aniek zong gewoon op schoot door. Onze armen en benen hadden we echt nodig om ons schrap te zetten. Toen wij elkaar aankeken op een fatsoenlijk stuk weg om uit te stappen en maar zien hoe snel het zou duren er weer een bus kwam, bleek dat we al bijna in Ella terugwaren. Wat een rit. Ja en toen was het vrijdag, en wel een hele bijzondere vrijdag. Nienke, de juf van aankomend jaar van Aniek zou ook in Ella (we hadden onderweg al zo nu en dan contact) met haar gezin aankomen. Waar een regenachtige dag met het plan om naar een mooie spoorbrug te wandelen in duigen viel en waar de tijd voor de kinderen voorbij kroop werd zo een bijzondere dag! Eindelijk was het 1730 uur en kwam de trein warempel best op tijd aan met jajaja Juf Nienke!

Alsof we elkaar al heel goed kenden hadden we een topavond en genoten we met z'n allen van lekkere gerechten en kleurden en kletsten de kinderen er samen lustig op los. De kamer onder ons was vrij dus zaterdag konden we ook nog samen ontbijten. Wat een feest. Met een dikke zoen was het zaterdag omgedraaid en werden wij weer op de trein gezet en uitgezwaaid toen wij onze weg vervolgden naar Nurawa Eliya. Hoe bijzonder was dit. Dank lieve Nienke, Robin, Wiep en Jetske, in Nederland gaan we snel weer een keertje fried rice eten!