#Dag 12- 16 Dambulla

4 augustus 2017 - Dambulla, Sri Lanka

Na 4 nachten Mihintale was het tijd (vonden wij) om weer verder te reizen. Het idee was om weer terug te lopen naar de weg zoals wij aankwamen, maar de hoteleigenaar stak hier een stokje voor want dat kon echt niet (vond hij....). Met zijn luxe auto werden we bij het busstation in Anuradnapura afgezet voor de bus naar Dambulla. Hij probeerde nog een aircobus 'aan te smeren' maar dit lieten we niet gebeuren. Heerlijk hoor die 20 minuten per auto maar wij hadden toch echt beiden het gevoel dat je de geuren, kleuren en interactie mist en dat het land letterlijk aan je voorbij gaat. Aniek roept al wanneer de bus weer overvol lijkt te worden: dat wordt weer duwen en trekken..... want op Sri Lanka lijkt een bus nooit (te) vol.

Prima busreis waar we de hele achterbank bezetten. In tegenstelling tot andere ritten was het redelijk rustig in de bus, dus geen staande mensen, klotsende oksels of andere dingen om ons heen. In Dambulla werden we aan de weg bij de beroemde gouden tempel afgezet en liepen we langs de weg op zoek naar ons guesthouse (nog even water voordat we de laatste 100 meter aflegden)

Een slokje voor de laatste loodjes

Niet ver van de weg lag ons guesthouse waar de vriendelijke eigenaar ons al tegemoet kwam lopen. Naast 2 kamers aan zijn huis had hij sinds eerder deze week zijn junglehut gereed gemaakt en deze mochten wij als 2e bewoners gaan bewonen. Hoe leuk is dit, een helemaal zelfgemaakte houten hut met zelfs een eigen badkamertje. Het dochtertje was ook al thuis en de kinderen waren gelijk vriendjes (voetballen en tikkertje midden op de dag, waarom niet?). De eigenaar waarschuwde al wel dat we zeker de ramen dicht moesten houden wanneer we niet dichtbij de hut zouden zijn omdat er regelmatig apen voorbij zouden kunnen komen. De kinderen weten het al goed, wanneer er apen worden gesignaleerd nooit contact zoeken en al zeker niet je tanden laten zien. Leuk om naar te kijken maar verder niet. En ja hoor de tweede ochtend zagen we de apen vanaf de achterliggende rotsformatie onze kant opkomen en al snel zaten ze op het dak en hingen ze aan onze balustrade. Volgens de eigenaar komen er regelmatig apen voorbij maar dit was niet het gezelligste team.

Jungle hutJunglehut

Vanuit ons guesthouse hebben we samen met een ander Nederlands stel een tochtje naar het Minneriya park gemaakt om voornamelijk olifanten te spotten. Daar gingen we dan samen met een chauffeur die nog even langs de kant van de weg een pakje chocolademelk voor ons allemaal (verrassende keuze vonden wij) en een zak chips voor de kinderen scoorden. Schijnbaar waren we vroeg want hij stelde voor om eerst langs een kruidentuin te gaan. Nou wij niet hoor, liever gelijk naar het park.

Op naar het park waar tijdens het kopen van de kaartjes een kleine glazen ruimte openging waar een keur aan opzette dieren, schedels en dieren op sterk water stonden. Gewoon op een tafeltje, dus kiddos handjes op de rug ... het kleine aquarium met een embryo van een 15 maanden olifantje ging in gedachten al om.... 

Het dak werd opgerold zodat we konden staan in de jeep en hadden we een beter uitzicht. Daar gingen we met ons verrekijkertje en ons fototoestel in de aanslag. Het was een prachtig park met mooie grote vlakten waar de eerste olifant al snel gespot werd. Prachtig wat een mooie beesten. Verschillende kuddes met olifanten van jong tot oud kwamen we tegen. De laatste kudde was een groep met circa 50 olifanten waarbij het prachtig om te zien was dat de eerste olifant de route aangaf en de andere de kudde bijeen hielden. Twee kleine deugnieten werden keurig terug naar de kudde gemaand. Aan het einde van de toer waren er aardig wat jeeps (meer dan 30 hebben wij er geteld...) die net als wij dit tafereel bekeken, beetje toeristisch maar toch nog steeds prachtig om de dieren in hun eigen omgeving te zien. Naast wat mooie vogels (de Nederlander die mee was was een heuse kenner) en 2 jakhalzen hebben we verder geen wild gespot. Met een enorme sneltrein vaart, wind door de haren want de kap was nog lekker open waren we met gezwinde spoed  weer onderweg naar ons guesthouse. Ondanks het windgeruis, het getoeter en steeds weer optrekken/afremmen was het Berend weer gelukt om in slaap te vallen. Wat een heerlijke dag! 

Op SafariOp safari

Op SafariOp safari

Natuurlijk wilden we ook naar Sigiriya. Besloten om niet naar de bekende lionrots te gaan naast dat we deze in 2003 al beklommen hadden vonden we het ook niet nodig om in een sliert mensen voor $30 omhoog te klimmen en zo'n 3 kilometer verderop is er nog een rots, namelijk Pidurangala, weliswaar iets minder hoog, maar kost dan ook maar 500 roepies. Dus we gingen weer klimmen, leuk alle trappen op met Berend voorop. Wanneer je bijna boven bent loop je langs een grote liggende Boeddha en een steen met eeuwenoude inscripties. De laatste meters is het echt klimmen over grote rotsen en een wegbanen door de  spleten. Vervolgens kom je op de top waar werkelijk een schitterend  op ons wachtte. Het uitzicht is enorm weids en we konden kilometers ver kijken. Het uitzicht over de leeuwenrots was prachtig. We werden regelmatig aangesproken ober het feit dat de kleintjes ook helemaal boven waren aangekomen, maar dat hadden onze klimgeitjes toch echt zelf zonder zeuren gedaan. Ook zij genoten enorm. 

Per tuktuk weer terug naar Sigiriya waar we na een lekkere lunch de bus weer opzochten naar Dambulla. 

Sigiriya - klimmen omhoogSigiriya - zie je ons??!

Rotti Lunch Sigiriya

De laatste dag hebben we de zowat naast het guesthouse gelegen grottempels en golden tempel bekeken. Bovenop  een enorme rots op zo’n 150 meter hoogte zijn vijf prachtige tempels, uitgehakt in de rotsen. Via de Koningsweg (achterzijde) van de rots klommen wij naar boven. Bovenaan de laatste trappen troffen we een stalletje waar je verplicht je schoenen moet afgeven net als in Mihintale. De tempels waren zeker interessant om te bezoeken maar wat wij toch het allerleukste blijven vinden zijn de contacten met de lokalen. Een groepje monniken liep ook omhoog en het is zo leuk om met ze aan de praat te zijn. Deze gesprekken beginnen meestal met het meestal onopvallend mogelijk maken van een  foto van de kinderen (ja de mobiele telefoon is echt overal, wat een verschil met onze reis in 2003 waar we af en toe een internetcafe bezochten en zelf ook geeneens een mobiele bij ons hadden....) en vervolgen in leuke gesprekken. Ook de gesprekken met een bus schoolkinderen was geweldig, zeker omdat zij nauwelijks tot geen Engels spraken. 

Cave templeCave temple

Golden TempleWat een geweldige tijd in Dambulla. Vanaf de eerste seconde speelden beide kinderen met de dochter van de eigenaar. Aniek liet zelfs 2 keer de wekker zetten zodat ze met hem in de tuktuk het meisje naar school kon brengen. En daar ging ze hoor en op de terugweg gewoon helemaal alleen weer mee terug.

VriendenOf s avonds in het donker met de eigenaar nog een ritje in de tuktuk maken om ergens nog wat biertjes te scoren.

Foto’s

2 Reacties

  1. Richard en Marisca:
    8 augustus 2017
    Wat een ervaringen weer. En die dieren! Zoveel mooier om ze zo in de natuur te zien dan in een dierentuin. Wij genieten nog steeds mee! Groetjes, Richard en Marisca
  2. Sonja van Zaanen:
    9 augustus 2017
    Wat een geweldige reis! Fijn dat het zo goed gaat! Zo leuk om van afstand mee te genieten. Op naar het volgende verslag
    Liefs Sonja